Hij is de schrijver van talloze stukken. De belangrijkste zijn een cyclus dansen voor piano, “le petit dancing en bois” (sextet), een “danse insomniaque pour 13 instruments”, “les oreilles de Midas” (voor groot ensemble), “la danse d’Aristophane” (voor zeven instrumenten), en talloze miniaturen voor allerhande formaties. Hij was met name laureaat van de “9èmes rencontres internationales de compositions” in Cergy-Pontoise, met een stuk voor sopraan en ensemble rond een gedicht van A. Chedid.
In 2012 neemt hij deel aan het festival ArsMusica waar “Danse Insomniaque pour 13 instruments” gebracht wordt door het ensemble Musiques Nouvelles onder leiding van J-P. Dessy. In 2013 wordt het stuk “Lapsus” gespeeld op het festival VIA te Mons. Hetzelfde jaar worden zijn “Danses pour piano à 4 mains” gespeeld in een concertreeks van N. Momitani en T. Honda.
Sinds 2014 knoopt hij opnieuw aan bij zijn eerste inspiratiebronnen en duikt hij weer in de elektronische muziek, zonder echter de wereld van de hedendaagse muziek uit het oog te verliezen. Voor 2016 is er een reeks concerten voorzien met stukken voor piano.
